Hartelijk welkom op nog een route die loopt door betoverende middeleeuwse stenen stadjes… Pazin, uniek vanwege zijn ligging boven het ravijn van een Karstgrot, Pazin is een echte uitdaging voor leergierigen en avonturisten. Daarom, zorgt u ervoor hier maximaal leergierig te zijn en alles te vragen! Wandelt u door de straten van Pazin en ontdek de middeleeuwse vesting van Pazin (het kasteel – vandaag de dag bevindt zich hierin het vaderlands museum van Istrië en het museum van de stad Pazin) gelegen op 130 meter boven het diepe ravijn waarin de rivier Pazinčica de grot van Pazin inloopt. Een krater waarin Pazinčića steil naar beneden valt, een beschermd natuurmonument met zijn fantastische natuurlijke verschijning die aangevuld wordt door een reeks van oude middeleeuwse stenen huizen die ontstaan zijn op de rand van de grot. Één blik op de beroemde grot van Pazin is voldoende om duidelijk te maken waarom Jules Verne zo erg onder de indruk was van dit tafereel dat hij een deel van zijn werk van zijn roman “Mathias Sandorf” uit 1885 plaatste in deze ambiance. In Pazin moet u zeker de parochiekerk Sv. Nikole bekijken. Tot het grootse interieur van Sv. Nikole behoren goed bewaarde waardevolle fresco's, vooral interessant is het gotisch geribbelde plafond dat het paradijs voor liefhebbers van familiewapens is en wel omdat het pittoreske graven van oude edele familie's die ooit meewerkten aan de bouw en renovatie van de kerk overdekt. Na Pazin rijdt u verder naar Lindar – een plaats met vreemde stenen huizen die te herkennen zijn aan hun schoorstenen en baladuren. Lindar, dat tijdens de middeleeuwen tezamen met Gračišće en Pićan een vestingssysteem vormden en Pazin beschermden tegen vijanden. Vandaag de dag is het een stille en vredige plaats die bekend staat om een bijzonder kruis. Om uit te vinden waarvan sprake is is het voldoende om in het gotische kerkje Sv. Katarina te gluren, binnenin zoekt u naar de fresco waarop de auteur de kruisiging en het kruis alleen geschilderd heeft, dat met menselijke handen de hemelpoort opent. Wij rijden verder de weg naar Salamunišća (Batluga) en rijden door de dorpen Cere en Gržina vervolgens we bereiken het absoluut unieke Savičenta. Indien u tot op vandaag nog nooit gehoord heeft van Savičenta, maakt u zich dan op voor een verrassing want u kunt hier een ontdekking verwachten, een echt uniek stadje in Istrië! Een onbeschrijfelijke harmonie en een mooi plein, omringd door het impossante kasteel Morosini-Grimani met torens, een parochiekerk, loggia en een reeks aan renaissance huizen uit de 16de eeuw alsook een stadsreservoir (cisterna) in het centrum. Savičenta hoort zeker thuis in de reeks van Venetiaanse meesterwerken uit die tijd in dit gebied. Het stadje herinnert aan één van de weinige processen tegen hekserij in Istrië, in de 17de eeuw, tevens was het de plaats waar op de dag van Sv. Ivan Krstitelja vandaag de dag de al bijna vergeten ridder ringsteekspel gespeeld werden, te vergelijken met die van Sinj en Barban. Alhoewel in Savičenta nog vandaag de dag de legende leeft van de mysterieuze winnaar van de ridderspelen van het toernooi van 1713, die weigerde het vizier op te tillen, zijn identiteit verbergde en de beloning weigerde en verdween op zijn paard in de nabijgelegen bossen. De traditie van deze competitie in Savičenti is helaas met het verstrijken van de tijd verdwenen. Vandaag de dag staat het bekend om zijn verschillende culturele en kunstmanifestaties, van dansfestivals en non-verbaal theater tot festivals van Istrische souvenirs, de geitverkiezing, feest van de jonge wijn alsook een groot aantal concerten op een uniek podium van het kasteel Morosini-Grimani onder de heldere hemel. Savičenta is een betoverende bestemming voor een ieder die door zuid-Istrië trekt. Wanneer u denkt dat u hier het toppunt van schoonheid van middeleeuwse stenen Istrische stadjes heeft bereikt, dan komt u bedrogen uit! We rijden verder in de richting Žminj – nog een parel van midden-Istrië. In de oudheid een belangrijk wegenknooppunt, waar zich vandaag de dag Kalvarija uit 1720 bevindt, ooit twee keer omringd, Žminj bewaart vandaag de dag nog een deel van het oude kasteel, bestaande uit één van de 4 ronde torens en één vleugel van de vesting, aan de overzijde bevindt zich een mooi aangelegd reservoir uit 1863. Wanneer u door de plaats wandelt mag u zeker niet vergeten een bezoek aan de kerk Sv. Mihovila te brengen, gebouwd tussen de 17de – 18de eeuw op de plek van een oudere kerk uit de 12de eeuw, in de kapel bevindt zich een waardevol altaar, alsook het kerkje Sv. Trojstva direct naast de parochiekerk met geschilderde fresco's. Hier kunt u uitrusten en iets nuttigen en via Katun Lindarski en Lindar keren we langzaam terug naar Pazin vanwaar we zijn vertrokken. Maar, indien u kiest voor het alternatief van Savičente via Kanfanar naar Žminj , dus voor diegenen die hun reis nog niet willen beëindigen, hier een alternatief: na Savičente rijdt u in de richting Kanfanar en eindigt uw reis in Žminj. Als een aparte pittoreske plaats is gebouwd op de rand van Limska draga, ontwikkelde Kanfanar zich in de 17de eeuw door het bevolken van de overlevenden uit het nabijgelegen Dvigrad waarvan vandaag de dag alleen maar Romaanse ruïnes overgebleven zijn die bewoond worden door geesten. Juist toen kreeg Kanfanar ook het waardevolle kerkinventaris van Dvigrad en dat zich vandaag de dag bevindt in de parochiekerk Sv. Silvestar in Kanfanar. Hier mag u zeker niet vergeten te bezichtigen de beroemde stenen preekstoel op zes pilaren waarvan het ondiepe reliëf uit de 13de eeuw u de trotse heilige van Dvigrad met de twee kastelen op de handpalm laat zien. Indien u het niet wist, ten tijde van de Oostenrijk-Hongaarse overheersing werd de spoorwegbaan naar Pula gebouwd, Kanfanar kreeg toen zijn, voor die tijd, een zeer modern station met alle daarbij behorende objekten en door het erbij bouwen van de verlenging naar Rovinj, in de 19de eeuw, werd het nog het enige spoorwegknooppunt in Istrië. Mocht u op de laatste zaterdag van juli in dit gebied rijden, ontdekt u dan “Jakovlju”- het feest van Sv. Jakov, het festival van het autochtoon Istrisch rund – de beschermde Boškarin wordt dan georganiseerd.